conclusiones secundum aven|roem numero .xli.
I.7.1. Possibilis est prophetia in somnis per illustrationem intelle|ctus agentis super animam nostram.
I.7.2. Una est anima intellectiva in omnibus hominibus.
I.7.3. Foelicitas ultima hominis est cum continuatur intellectus agens
|possibili: ut forma: quam continuationem et latini alii quos le|gi et maxime Iohanes de Gandago perverse et erronee intelle|xit: qui non solum in hoc: Sed ferme in omnibus quaesitis Phi|losophiae: doctrinam Avenrois corrupit omnino et depravavit.
I.7.4. Possibile est tenendo unitatem intellectus: animam meam ita
|particulariter meam ut non sit mihi communis cum omnibus re|manere post mortem.
I.7.5. Quodlibet abstractum dependet a primo abstracto in tripli|ci genere causae: formalis: finalis: et efficientis.
I.7.6. Impossibile est eandem speciem ex propagatione et ex putrefa|ctione generari.
I.7.7. Deus primum mobile non solum ut finis: sed ut verum effici|ens et proprius motor movet.
I.7.8. Quilibet motor coeli est anima sui orbis faciens cum eo ma|gis unum substantialiter: quam fiat ex anima bovis et sua materia.
Correlarium. Anima coeli prius dat suo orbi esse nobile et per|fectum quam ei det motum.
I.7.9. Coelum est corpus simplex: non compositum ex materia et forma.
I.7.10. Tres modi per se sunt ad demonstrationem utiles. Primus. Se|cundus et Quartus.
I.7.11. In omni demonstratione praeterquam in demonstratione simplici|ter fieri potest circulatio.
I.7.12. Gravia et levia movent se per accidens movendo medium per se.
I.7.13. Coeli non sunt idem in genere: diversi in specie ut credidit Avi|cenna.
I.7.14. Nulla scientia probat suum subiectum esse: nec partem princi|palem sui subiecti.
I.7.15. Universalia sunt ex parte rei in potentia tantum actu autem
|per operationem animae.
I.7.16. Dimensiones interminate sunt coeternae materiae praecedentes
|in ea quamlibet formam substantialem.
I.7.17. Quaelibet intelligentia praeter primam non intelligit nisi primam.
I.7.18. Nulla est via ad probandum simpliciter abstractum esse prae|ter viam aeternitatis motus.
I.7.19. Quicquid est in genere: est corruptibile.
I.7.20. Subiectum Methaphysicae est ens in eo quod ens.
I.7.21. Diffinitiones substantiarum naturalium: materiam non dicunt
|nisi consequtive.
I.7.22. Demonstratio septimi Physicorum: quod omne quod movetur:
|movetur ab alio: est demonstratio signi et nullo modo causae.
I.7.23. Nulla potentia activa quae sit mere neutra et indifferens ad age|re vel non agere potest ex se determinari ad alterum agendum.
I.7.24. Unum relativorum convenientissime per reliquum definitur.
I.7.25. Exemplum Aristotelis in secundo Methaphysicae de nicticora|ce respectu solis: non denotat impossibilitatem: sed difficultatem
|alioquin natura aliquid ociose egisset.
I.7.26. Propositio necessaria quae ab Aristotele in libro priorum con|tra possibilem et inventam distinguitur: est illa quae est ex termi|nis necessariis.
I.7.27. Ad dispositionem termini necessarii: requiritur ut sit termi|nus per se unus.
I.7.28. Cum Aristoteles dixit ex maiori necessaria et minore inventa
|concludi conclusionem necessariam: intelligendum est de mino|re quae est inventa per se: necessaria per accidens.
I.7.29. Sub aequinoctiali non potest esse habitatio naturalis viventibus.
I.7.30. In coelo est naturaliter dextrum: et illud non mutatur quamvis
|partes orbis mutentur.
I.7.31. Qui ponit animam formam complexionalem: negat causam agentem.
I.7.32. Unum methaphysicum: dicit privationem divisibilitatis: non
|actu: sed aptitudine.
I.7.33. Unum methaphysicum est fundamentum unius Arithmetici.
I.7.34. Numerus precise ita reperitur in abstractis sicut in materialibus.
I.7.35. Essentia uniuscuiusque rei et suum existere: idem sunt realiter.
I.7.36. Quiditas et essentia diversificantur in quolibet praeter primum.
I.7.37. Substantia est prior accidente non solum natura sed tempore.
I.7.38. De materia ut materia est considerat Physicus.
I.7.39. Essentia cuiuslibet intelligentiae est substantialiter ad aliquid.
I.7.40. Dato per impossibile quod daretur materia quae corruptionis prin|cipium non esset adhuc si coelum ex tali materia et forma esset ve|re compositum aeternum esse non posset.
I.7.41. Finis non causat finaliter secundum suum esse conceptum: sed secundum su|um esse reale.