conclusiones secundum propri|am opinionem numero .lxii. in do|ctrina platonis de qua pauca
|hic adducuntur: quia prima pa|radoxa conclusio totam sibi as|summit platonis doctrinam dis|cutiendam.
II.5.1. Per numeros triplares qui a Platone in Timeo ponuntur in
|triangulo animam significante admonemur quousque in formis
|numerandis Sit progrediendum per naturam illius quod est pri|ma forma formans. Per numeros vero duplares ibidem positos
|admonemur quatenus positis duobus extremis terminis coordi|nanda sunt media per naturam eius quod est medium in universo.
II.5.2. Cum quaeritur a Platone an ad exemplar genitum an ingeni|tum factus sit mundus: nihil aliud quaeritur nisi an ad animales
|rationes: an ad ideas intellectuales.
II.5.3. Qui noverit modum illuminationis superiorum super media
|intelliget idem significare et Platonicos per congregationem ani|marum in monte Ida: et hebreos per animarum congregationem
|in monte Synao in auditione legis.
II.5.4. Qui sciverit rationem causae praesupponere rationem perfecti:
|intelliget iuxta Platonicam doctrinam Quare dixerit Phere|cides non prius Iovem mundum fabricasse quam in amorem fuerit
|transformatus.
II.5.5. Empedocles per spheram intelligibilem a Venere contentam:
|nihil aliud intelligit quam mundum archetipum ab ordine intra se
|manentis primae providentiae contentum.
II.5.6. Ideo amor ab Orpheo sine oculis dicitur quia est supra intelle|ctum.
II.5.7. Cum dicit Plato in Timeo in medio mundi positam animam:
|quicquid dicant coeteri Platonici ego per medium lunam intelligo.
II.5.8. Infra ambitum terminati entis recte quinque illa Platonis pro
|transcendentibus ponuntur. Ens. Idem. Alterum. Status. et Mo|tus.
II.5.9. Platonice loquendo de anima dico animam vivere cum Satur|no vitam contemplativam: cum Iove politicam et practicam: cum Mar|te irascibilem et ambitiosam: cum Venere concupiscibilem et vo|luptuosam: cum Mercurio vegetalem cum stupido sensu.
II.5.10. Ex precedenti conclusione habetur quae sit virga Mercurii so|porifera.
II.5.11. Primus septennarius vitae humanae est sub Mercurio: Secun|dus sub Venere: Tertius sub Marte: Quartus sub Iove: Quin|tus sub Saturno: et reliqui septennarii secundum eum qui fuerit praedo|minatus in praecedentibus.
II.5.12. Predictis vitis cooperantur sol et luna ut causae universales: et
|per appropriationem. Luna: Mercurio: et Saturno. Sol: Veneri
|et Marti. simul uterque Iovi.
II.5.13. Si Syriani theologiam sequamur: rationabile est ecclesiasticae
|hierarchiae sacerdotes in coelesti hierarchia anagogicis virtuti|bus proportionari.
II.5.14. Cum Platonem audimus Palladem et amorem philosophos
|deos vocantem: ita intelligamus: ut amor sit philosophus ratio|ne viae Pallas ratione termini.
II.5.15. Per extremorum et medii rationem cognoscere possumus conve|nienter universi gradus sic in quinque posse dividi. in super ens. ve|re ens. non vere ens. non vere non ens. vere non ens.
II.5.16. Per ipsum tale. vere tale. semper tale in Platonis doctrina de|bemus intelligere proprietatem intellectus: animae et primorum
|corporum.
II.5.17. Si Syriani doctrinam sequamur: conveniens est post unitatem
|totalis intellectionis quae et trifariam dividitur in substantialem
|potentialem et operativam ponere trinarium intellectionis: par|tialis scilicet participatae et imaginariae.
II.5.18. Quicquid dicant coeteri Platonici de rationalis animae parti|um distinctione: assero ego si [gap for Greek or Hebrew word] id est rationalem partem
|in [gap for Greek or Hebrew word] et [gap for Greek or Hebrew word] dividamus: eandem partem ut
|phantasiae coniungitur [gap for Greek or Hebrew word] dici: ut intellctui [gap for Greek or Hebrew word] ut
|sibiipsi [gap for Greek or Hebrew word].
II.5.19. Possibile est ut pars rationalis animae nostrae quam secundum peripa|teticos possibilem intellectum voco ad hoc perveniat: ut sine con|iunctione ad phantasmata discurrat et operetur.
II.5.20. Perfectius et verius reperitur pulchritudo in intelligibilibus quam
|in sensibilibus.
II.5.21. Cum dicit Plato amorem natum ex congressu peniae et Pori
|in ortis Iovis: in natalibus Veneris: diis discumbentibus nihil ali|ud intelligit quam in angeli mente tunc primum amorem id est desideri|um pulchritudinis esse natum cum in eo idearum splendor: im|perfectius tamen refulxit.
II.5.22. Amor de quo in Symposio loquitur Plato: in deo nullo mo|do esse potest.
II.5.23. Per duplicem Venerem de qua in Symposio Platonis: nihil
|aliud intelligere debemus: quam duplicem pulchritudinem sensibi|lem et intelligibilem.
II.5.24. Amor de quo Plotinus loquitur non est coelestis amor de quo
|Plato in Symposio: Sed illius vera et proxima imago.
II.5.25. Pugnantia quae videtur in dictis Orphei et Agathonis: quo|rum alter amorem antiquiorem omnibus diis dicit: alter iunio|rem perfecte solvemus si ad duplex deorum esse intelligibile et
|naturale respexerimus.
II.5.26. Pulchritudo est in deo per causam: in totali intellectu vere essen|tialiter totaliter: in particulari intellectu vere partialiter essentiali|ter: in anima rationali vere participaliter: in visibilibus coeli acciden|tibus imaginarie essentialiter totaliter: in subcoelestibus quali|tatibus visibilibus imaginarie partialiter essentialiter: in quan-
|titatibus imaginarie participaliter.
II.5.27. Cum dicit Plato Omne quod fit a causa fieri: referendum est
|per se ad per se: et per accidens ad per accidens.
II.5.28. Cum dixit Plato in Timeo ex individua dividuaque substantia
|conflatam animam: per individuam substantiam animalem in|tellectum significavit: per dividuam animalem rationem.
II.5.29. Non est credendum in doctrina Platonis animam quicquam intel|ligere per inspectionem ad ideas nisi cum pervenit ad illum statum
|qui est supremus gradus contemplativae perfectionis.
Correlarium. Errant qui credunt secundum Platonem quod ea quae nos quo|tidie cognoscimus et intelligimus: in idearum lumine cognoscamus.
II.5.30. Modus cognoscendi per ideas est ille: cuius dixit Plato in Ti|meo paucos homines esse participes: Sed bene deos omnes.
II.5.31. Exponere in Fabula Critiae per quinque partus: quinque formas
|corporis omnino est inconveniens.
II.5.32. Per aliam vitam in epinomide intelligere debemus connexio|nem partis cum suo toto: et credo idem esse quod apud Cabali|stas dicitur soeculum venturum.
II.5.33. Qualiter verum sit quod in epinomide dicitur arithmeticam
|scientiam inter omnes speculativas maxime facere ad foelicitatem:
|intelligi potest per conclusiones nostras de mathematicis.
II.5.34. Per coelum in epinomide quod dicit Plato esse nobis causam
|omnium bonorum: non ideam coeli: Sed ipsum coelum quod est
|coeleste animal intelligere debemus.
II.5.35. Per necessitatis regnum in Symposio Platonis: nihil aliud in|telligere debemus quam superabundantiam naturae alterius supra na|turam eiusdem: et infiniti supra terminum.
II.5.36. Per demonstrationem Platonis in Phedro de animae immor|talitate: nec de nostris animis ut Proclus. Hermias. et Syrianus
|credunt: nec de omni anima ut Plotinus et Numenius: nec de
|mundi tantum anima: ut Possidonius: Sed de coelesti qualibet ani|ma probatur et concluditur immortalitas.
II.5.37. Tempus essentialiter est in incorporeis: participative in corporeis.
II.5.38. Tempus ubi habet esse essentiale: habet esse totaliter extra ani|mam.
II.5.39. Tempus habet ab anima suum esse participatum: a prima qui|dem anima per modum effectivae causalitatis: ab ultima vero per
|modum obiectivae consequtionis.
II.5.40. Motus primi coeli: et universaliter quilibet motus sive localis
|sive alterationis secundario et per accidens tempore mensuratur.
II.5.41. Licet natura intellectualis simul omnia intelligat: non tamen
|hoc est per virtualem et unitivam contintentiam: Sed per mutu|am penetrationem formarum: et indissociatam concatenationem
|totius esse participati id est formalis.
II.5.42. Per demonstrationem Platonis in Phedro de immortalitate
|animae firmius demonstratur aeternitas mundi quam per ullam ratio|nem Aristotelis in .viii. Physicorum.
II.5.43. Sicut et videtur et auditur homo ab homine per motionem sen|sus ad extra: ita et videtur et auditur demon ab homine et a de|mone per motionem sensus ad intra.
II.5.44. Cur homo non possit non videri si sit presens a recte disposi|to in potentia visiva: demon autem tunc solum videatur cum vult
|videri: ex modo quo unusquisque eorum videtur haberi potest.
II.5.45. Sensus naturae quem ponunt Alchindus. Bacon. Guilielmus
|Parisiensis: et quidam alii: maxime autem omnes magi nihil est ali|ud quam sensus vehiculi quem ponunt Platonici.
II.5.46. Cum dicit Plato neminem nisi invitum peccare: nihil aliud in|telligitur quod illud quod Thommas tenet: scilicet non posse esse pec|catum in voluntate nisi sit defectus in ratione.
II.5.47. Providentia est statuitive in deo: ordinative in intelligentia:
|exequtive in anima: denuntiative in coelo: terminative in toto
|universo.
II.5.48. Non solum per dicta in epinomide et Philebo a Platone in
|quibus dialogis expresse ponit Plato foelicitatem in contempla|tione: Sed per dicta in Phedro de furore amatorio constat secundum
|Platonem non esse foelicitatem in actu amoris quia furor non est
|foelicitas: Sed impetus et aestrum concitans: urgens et impellens
|ad foelicitatem.
II.5.49. Ex eo nomine quo dei nominant amorem patet diligenter ad|vertenti quod in actu amoris non est foelicitas.
II.5.50. Ista propositio in Phedro. Omnis anima totius inanimati cu|ram habet: simpliciter de quacunque vere anima intelligenda est.
II.5.51. Ex dicto illo Platonis in Phedro: quod nisi anima hominis ea que
|vere sunt intuita esset in hoc animal non venisset. Si recte intel|ligatur intelligetur quod opinio Plotini ponens transmigrationem
|animarum in bruta non est ad mentem Platonis.
II.5.52. Ex oratione Socratis in Phedro ad pana: habetur complete opi|nio Platonis de foelicitate.
II.5.53. Opinio Cratyli de nominibus ita est intelligenda: non quod talia
|sint nomina: Sed quod talia esse debent si sint recta.
II.5.54. Ideo dixit Socrates in Cratylo se somniare circa ideas: quia ide|is non utimur in hoc statu: Sed earum imaginibus proximis vel
|secundariis.
II.5.55. Per unum in sophiste: intellige unum in alteritate.
II.5.56. Dictum illud in sophiste. Qui unum non dicit nihil dicit: il|lud est quod ab Aristotele dicitur. Qui unum non intelligit ni|hil intelligit.
II.5.57. Dictum illud Platonis in sophiste de simulachris quae dicit de|monica machinatione conficta: et si multis aliis modis possit ve|rificari: conveniens tamen est exponere per hoc: quod illa ut gradum
|medium in entitate tenent demonico ordini proportionantur.
II.5.58. Venatio illa Socratis de qua in Prothagora: convenienter per
|sex gradus potest sic distribui: ut primus sit esse materiae extrin|secae: Secundus esse particulare immateriale. Tertius esse univer|sale: Quartus esse rationale: Quintus esse particulare intelle|ctuale: Sextus esse totale intellectuale: In septimo tanquam in sabba|to cessandum est a venatione.
II.5.59. Quod dicitur in Euthydemo non in habitu: Sed actu consiste|re foelicitatem: intellige de actu reflexo.
II.5.60. Per id quod in Lachete dicitur. Quorumcunque est scientia: non
|esse aliam eorundem ut preteritorum: aliam ut presentium: aliam
|ut futurorum: illud potest intelligi tritum apud peripateticos non
|esse scientiam nisi universalium.
II.5.61. Dictum illud Platonis in Gorgia: Si orator scit iusta est iustus
|dico absolute secundum se non ut ad hominem tantum posse salvari: si
|unum ab alio esse intelligamus non formaliter: Sed illative.
II.5.62. Licet ratio Platonis in Phedone per viam contrariorum absol|lute non concludat: expositis tamen a Cebete ad hominem ali|quid concludit.
