Conclusiones CM publice disputandae

prefatioannot

secundum doctrinam latinorumannot

arrow

1. Alberti Magniannot

arrow

2. Thomae Aquinatisannot

    1. Si spiritusannot

    2. Processus spiritusannot

    3. Contingens rerumannot

    4. Contingentia adannot

    5. Quodcunque contingensannot

    6. Ex divinaannot

    7. Licet deiannot

    8. Nec habensannot

    9. Opus abannot

    10. Potuerunt tresannot

    11. Virtutes moralesannot

    12. Beatitudo estannot

    13. Sacramenta noveannot

    14. Verum corpusannot

    15. Impassibilitas corporumannot

    16. Christus inannot

    17. Licet defendiannot

    18. Aevum estannot

    19. Non potestannot

    20. Non potestannot

    21. Non estannot

    22. Deus perannot

    23. Unum supraannot

    24. Subiectum etannot

    25. Forma generaturannot

    26. Materia signataannot

    27. Eadem estannot

    28. Tota libertasannot

    29. In generationeannot

    30. Ens dicitannot

    31. Essentia etannot

    32. De eademannot

    33. Materia nullumannot

    34. Nulla virtusannot

    35. Haec propositioannot

    36. Duo accidentiaannot

    37. Gravia etannot

    38. Gravia potiusannot

    39. Phantasma estannot

    40. Difficultas intelligendiannot

    41. Potentiae animaeannot

    42. Quiditates inannot

    43. Implicat contradictionemannot

    44. Non estannot

    45. Non suntannot

arrow

3. Francisci de Maironisannot

arrow

4. Iohannis Scotiannot

arrow

5. Henrici Gandavensisannot

arrow

6. Egidii Romaniannot

secundum doctrinam Arabumannot

arrow

7. Avenroisannot

arrow

8. Avicennaeannot

arrow

9. Alpharabiiannot

arrow

10. Isaac Narbonensisannot

arrow

11. Abumaronis Babyloniiannot

arrow

12. Moysis Aegyptiiannot

arrow

13. Maumethis Tolletiniannot

arrow

14. Avempacis Arabisannot

secundum Graecosannot

arrow

15. Theophrastiannot

arrow

16. Ammoniiannot

arrow

17. Simpliciiannot

arrow

18. Alexandri Aphrodiseiannot

arrow

19. Themistiiannot

secundum doctrinam Platonicorumannot

arrow

20. Plotini Aegyptiiannot

arrow

21. Adelandi Arabisannot

arrow

22. Porphyrii Tyriiannot

arrow

23. Iamblici Chalcideiannot

arrow

24. Procli Lyciiannot

[ ]

arrow

25. Pythagoraeannot

arrow

26. Chaldeorum theologorumannot

arrow

27. Mercurii Trismegisti Aegyptiiannot

arrow

28. Cabalistarumannot

secundum opinionem propriam

arrow

1. paradoxe numero xvii

arrow

2. philosophice numero lxxxannot

arrow

3. paradoxe numero lxxiannot

arrow

4. in theologia numero xxxiannot

arrow

5. lxii in doctrina platonisannot

arrow

6. in doctrina abucaten avenanannot

arrow

7. de mathematicis numero lxxxvannot

arrow

7a. questionesannot

arrow

8. xv de intelligentia ...annot

arrow

9. magicae numero xxviannot

arrow

10. xxxi intelligendi hymnos orpheiannot

arrow

11. cabalisticae numero lxxiannot

colophon

announcement

registrumannot

trailer

corrigenda

previous next

Prev

Next

conclusiones secundum opinio|nem propriam in doctrina abu|caten avenan qui dicitur auc|tor de causis.

annotated II.6.1. Cum dixit Abucaten Avenan animam esse supra tempus: in|telligendum est de anima absoluta secundum substantiam praescinden|do ab omni operatione quae competit ei inquantum est anima.

annotated II.6.2. Cum dicit Abucaten. Omnis anima nobilis tres habet opera|tiones. divinam: intellectualem: et animalem: ita est intelligen|dum quod primam habeat per imaginem proportionalitatis: secun|dam per formalitatem participationis: tertiam per proprietatem |essentialitatis.

annotated II.6.3. Cum dixit Abucaten Omnem causam primariam plus influe|re: Per plus intelligas eminentiam modi causandi et intimitatem |eius quod in re producitur.

annotated II.6.4. Quamvis dicat Abucaten quod esse quod est primum creatum |est super intelligentiam: non credas tamen illud secundum Hypostasim |esse distinctum ab intelligentia.

annotated II.6.5. Cum dixit Abucaten causam primam superiorem esse omni nar|ratione: non tam propter id habet veritatem quod primo affert quia |scilicet causam ante se non habet quam propter id quod secundario innu|it: quia omne intelligibile unialiter antecedit.

annotated II.6.6. Quod dicit Abucaten: intelligentiam esse substantiam quae non |dividitur: maxime est verum per indiscretam in ea intelligiblilium |ad invicem penetrationem.

annotated II.6.7. Ex praecedenti conclusione potest haberi quomodo intelligen|dum est dictum Abucaten: quod omnis intelligentia est plena for|mis.

annotated II.6.8. Per ultimam propositionem Abucaten possumus intelligere quid |sibi velit illa divisio: quam fecit Plato in prinicipio tractatus Ti|mei: et possumus scire quod sub ea non comprehenditur anima nisi |per viam extremalis conbinationis.

annotated II.6.9. Ex antepenultima propositione Abucaten colligi potest quod de|clinare plus ad sensum quam ad intellectum non est animae ut anima |est: sed ut cadens est.

annotated II.6.10. Cum dicit Abucaten intelligentiam ut divina est regere res: in|telligendum est de regimine statuitivo non ordinativo qui ei con|petit ut intelligentia est.

Annotations

Sort by:

 

All: CONCLUSIONES SEGÚN PROPIA OPINIÓN SOBRE LA DOCTRINA DE ABUCATEN AVENAM, QUIEN SE DICE ES EL AUTOR DEL DE CAUSIS